Łącki Roman * Malewski Jan Władysław * Massalski Jan
Łącki Roman, ur. 21.04.1866 w Starostwie Opoczyńskim (gmina i parafia Opoczno), syn Hipolita, właściciela folwarków Starostwo i Januszewice, oraz Genowefy z Modlińskich. Podobnie jak jego starszy brat, Bronisław, uczęszczał do gimnazjum kieleckiego; w roku szk. 1882/83 obaj byli uczniami klasy szóstej; maturę uzyskał jednak dopiero w roku 1887; późniejszych jego losów nie udało się poznać. W czasach szkolnych nie należał do grona przyjaciół Żeromskiego; w tekście dziennika pojawia się wyłącznie wówczas, gdy Żeromski spisywał imiona i nazwiska kolegów ze swojej klasy.
Malewski Jan Władysław, ur. 24.06.1867 w Staszowie, syn Jana, urzędnika, oraz Franciszki z Rudzkich; maturę w kieleckim gimnazjum uzyskał w 1886 r., potem w Petersburgu studiował prawo. Po studiach wrócił do kraju i do Staszowa; przez wiele lat był tutaj sędzią pokoju, aktywnym także w działalności społecznej i oświatowej; był m.in. jednym z inicjatorów utworzenia w Staszowie ochotniczej straży pożarnej, współzałożycielem Towarzystwa Pożyczkowo-Oszczędnościowego, działał w Polskiej Macierzy Szkolnej. Zmarł 11.02.1934 w Staszowie i tam został pochowany.
Massalski Jan, ur. 03.06.1866 w Sławkowie w Olkuskiem, był synem Franciszka, kuśnierza, oraz Rozalii z Siwczyków. Najpierw przez cztery lata uczył się w progimnazjum w Częstochowie, potem uczęszczał do gimnazjum w Kielcach, gdzie w 1886 r. uzyskał maturę – i zaraz potem rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Ponieważ Żeromski w tym samym roku zapisał się w Warszawie na studia weterynaryjne, jeszcze przez jakiś czas przyjaźnili się i spotykali, ale po roku lub nieco później ich drogi życiowe się rozeszły; Massalski zrezygnował ze studiów i Warszawę opuścił. Nie wiadomo, kiedy i dlaczego zamieszkał w Brzezinach w ówczesnej guberni piotrkowskiej (dziś województwo łódzkie), gdzie podjął pracę (jako buchalter) w powiatowym urzędzie skarbowym; w tychże Brzezinach w lutym 1897 r. ożenił się z urodzoną w 1865 r. wdową z dwojgiem małych dzieci, Heleną Pietraszkiewiczową z d. Artel; sam miał z nią potem też dwoje dzieci: syna Józefa Franciszka (ur. w 1897 r.) oraz córkę Janinę Helenę (ur. w 1899 r.). O późniejszych jego losach nic nie wiadomo.