Michajłow Wasilij * Orłowski Ludwig * Pławiński Otto
Michajłow Wasilij, ur. w Suwałkach 08.04.1863 st.st. (to jest 20.04.1863), syn Aleksandra, duchownego prawosławnego, od jesieni 1881 r. zatrudnionego w kieleckim gimnazjum w charakterze nauczyciela śpiewu kościelnego. Nie udało się ustalić, gdzie pobierał nauki przed wstąpieniem do gimnazjum w Kielcach; wiadomo, że tutaj nie należał do uczniów świetnych: w 1885 r. nie zdał egzaminu maturalnego, w 1886 r., powtórzywszy klasę ósmą, przystąpił do matury ponownie – także bez powodzenia. Po opuszczeniu gimnazjum pozostał w Kielcach; często uczestniczył jako skrzypek
w koncertach amatorskich i charytatywnych, wiązał swoją przyszłość z muzyką: w lutym 1891 r. „Gazeta Kielecka” informowała o koncercie, z którego dochód miał być przeznaczony na jego edukację „w konserwatorium wiedeńskim” (nr 9, z 01.02). Wydaje się, że nic z tych planów nie wyszło; Michajłow angażował się jednak w życie muzyczne miasta, był m.in. sekretarzem założonego w 1894 r. Kieleckiego Towarzystwa Muzycznego. W dniu 17.01.1896 st.st. (to jest 29.01.1896) w cerkwi prawosławnej w Kielcach poślubił dwudziestodwuletnią Lidię Wasiljewną Skariato – w akcie ślubu podano, że był wówczas sekretarzem Rady Opieki Społecznej Guberni Kieleckiej. W Kielcach urodzili się jego synowie: Aleksandr (23.10.1897 st.st, to jest 04.11.1897) i Wasilij (24.11.1902 st.st., to jest 06.12.1902). W metryce urodzenia drugiego z synów Michajłow zapisany jest jako pomocnik Naczelnika Powiatu Kieleckiego. Dalszych jego losów nie udało się poznać.
Pławiński Otto (w metryce Otto Kazimierz), ur. 16.01.1866 w Łowiczu, syn lekarza Ludwika, ordynatora w tamtejszym rosyjskim szpitalu wojskowym, oraz Kazimiery z Wolskich; w Kielcach znalazł się, gdy ojciec został starszym lekarzem w stacjonującym tutaj Połockim Pułku Piechoty. Ludwik Pławiński zmarł w Kielcach 27.04.1887, pozostawiając żonę i dziewięcioro dzieci; większość z nich do śmierci mieszkała w Kielcach. O życiu Ottona wiadomo niezbyt wiele: do gimnazjum uczęszczał, tak jak Żeromski, do roku 1886 i – podobnie jak on – nie zdał egzaminu maturalnego, a następnie studiował w Warszawie weterynarię. W późniejszych latach był lekarzem weterynarii w Baszkirii, a także (już w 1898 r.) na Kielecczyźnie. Zmarł w Kielcach 19.09.1908; w akcie zgonu zapisany jako weterynarz guberni kieleckiej.